Naam: dormann Bianca
Email: dormanneke@hotmail.com
Datum: 11 Augustus 2002 - 16:17
Ik wou jullie gewoon laten weten dat jullie dochter Els nog altijd in mijn gedachten opduikt.Ben blij te constateren dat jullie nog veel reacties krijgen.Dr. Van Droogenbroeck is zoals jullie wel weten weg uit het uza maar Dr. Gadisseur die zijn plaats heeft ingenomen had jullie zeker bevallen,kan ook goed luisteren en ook bereid om voorstellen van de patient te overwegen of aanvaarden.Mijn dochter Joyce begint in september aan haar studies psychologie en weet nu al dat haar eindwerk zal gaan over het wel en wee van de familie die met een zwaar ziek kind of echtgenoot(echtgenote)zitten .Misschien dat jullie tegen die tijd via haar eindwerk(d.m.v. interview)wel bereid zijn om de mensen te laten weten hoe jullie gevoelsleven,jullie visie op het leven veranderd zijn door het verlies van Els?Zij zal daar uiteraard niet op aandringen.
groetjes Bianca
Naam: Ann
Email: coalake@yucom.be
Datum: 11 Augustus 2002 - 11:24
dit is mijn e-mail adres. veel sterkte !!
Naam: Ann
Email: De Jaeger
Datum: 11 Augustus 2002 - 11:22
Ik ben een meisje van 18 jaar in aug wordt ik 19 jaar.Ik ben hier toevallig op deze site gekomen en ik las een stukje en nog ééntje en ik heb heel de site gelezen en werd er stil van...Ik heb Els nooit gekent,ik vind dat Els een zéér moedig iemand was en blijft,Je kan het je gewoon niet voorstellen hoe je je voelt als je weet dat je dood gaat.Weet (familie van Els)Dat Els een heel appart plekje heeft in jullie hart en dat Els jullie ook in haar hart zeker heeft meegenomen.Denk aan de goede momenten toen Els er nog was.Zo heb je een innige band , want ook al is Els ver weg van hier en toch zo dichtbij.Els zal ook wel ééns aan jullie denken.En weet dat Els een moedig meisje was!Dat ze zeker niet wilde dat jullie treurde maar verder leeft en iets maakt van het leven.Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe!!
Je weet pas wat je mist als het er niet meer is.
VEEL MOED!
Naam: Marleen en Jan en de kinderen
Email: de_witte_pijpers@hotmail.com
Datum: 5 Augustus 2002 - 11:25
Beste familie en vrienden van Els!
Gisteren Els haar 19de verjaardag , wat moeilijk voor jullie maar wij hopen dat jullie toch steun hebben aan haar mooie herinneringen en wetend dat zij vele mensen geholpen heeft met haar boek!
Elsje,we zullen je nooit vergeten ook al kenden we jou alleen van je boek!Je bent een voorbeeld voor iedereen!!
We wensen jullie nog heel veel moed en sterkte toe en in het oog zijn julli met vijf maar in jullie hart met 4!!
Heel veel moed en sterkte!
Blijf moed houden want zo heeft Els het ook gewild!
Veel liefs van de fam De Witte
Naam: anoniem
Email:
Datum: 3 Augustus 2002 - 17:34
je 19e verjaardag... Je mag hem helaas niet hier bij ons vieren, maar ik weet zeker dat waar je nu ook bent, er een groot feest voor jou zal zijn. Dat is meneertje dobbelsteen je wel verschuldigd.
gelukkige 19e verjaardag
Naam: Evelyne VERGAUWEN
Email: Annea47@hotmail.com
Datum: 3 Augustus 2002 - 12:41
Dag lieve Els,
Vandaag is het een bijzondere dag....
Vandaag ben je jarig....
Meiske, wat blijf je doch een steun voor de zieke patientjes en hun ouders.
Een dikke zoen van Evelyne en groetjes aan je ouders en broers
Naam: smiley
Email:
Datum: 3 Augustus 2002 - 12:25
Vandaag word je 19, Els! Het ga je goed en kijk af en toe eens naar beneden...
Gelukkige verjaardag,
-x-
Naam: Joke
Email: Jokedemaerschalck@hotmail.com
Datum: 2 Augustus 2002 - 20:01
Els,
morgen is het alweer 3 augustus. Een bijzondere dag. Je zou 19 geworden zijn. Het was je grote wens maar je wens kwam niet overeen met die van meneertje dobbelsteen. Onzen Dries vertelde me dat er een gedenkmis zou zijn morgen. Hij ging zeker gaan. Helaas vertrek ik morgenvroeg op kap en zal ik er niet bij zijn. Bij deze wil ik je ouders ook mijn steun bij dragen.Het zal voor hen ook een moeilijke dag zijn.
Toch is een van je wensen in vervulling gegaan. ELs je blijft bij heel wat mensen verder leven en dat is wat je wou. Je wordt niet zomaar vergeten en dat zal zo blijven.Mensen zulen je niet gouw vergeten.
Joke
Naam: mama van meirsman chloe
Email: nv.palmans@pandora.be
Datum: 16 Juli 2002 - 12:52
Beste familieleden van Els,
langs deze weg wil ik jullie een hart onder
de riem steken.
Ik weet zelf hoe moeilijk het is.
mijn dochterje chloe nu vier jaar heeft zelf
sinds 2 mei 2001 leukemie en is nog steeds
in behandeling in het UZ in Gent.
Ik heb het boek leukemies gedeeltelijk gelezen
maar ben moeten stoppen omdat het te pijnlijk
was.
Tevens heb ik de reportage van Jambers gezien
en heb daar wakker van gelegen. Het was enorm
aangrijpend.
Ik denk nog heel veel aan Els. Ze was een
ontzettend moedige meid.
Ik wens jullie dan ook heel veel sterkte
toe en we zullen ELs nooit vergeten.
Groeten Mama Chloe
Naam: anoniem
Email:
Datum: 15 Juli 2002 - 12:47
5 maanden
wat gaat de tijd toch snel...
uit het oog, maar niet uit het hart!
Naam: Ine
Email: ineferret877@msn.com
Datum: 10 Juli 2002 - 15:17
Lieve ouders
Weer een tijdje geleden dat ik nog iets van me liet horen. Ik heb het druk gehad met de examens. Hoe gaat het nu met jullie? Waarschijnlijk denken jullie nog heel heel vaak aan Elsje, net zoals ik en nog veel anderen.
Wat maakt ons leven
de moeite waard?
Alleszins niet wat wij verdienen
en kopen kunnen,
maar alles wat ons
zonder eigen toedoen
voor niets geschonken wordt:
liefde en vriendchap,
vergiffenis en trouw,
hartelijkheid en tederheid.
Alleen hierdoor
wordt ons bestaan rijker.
(E. Henau)
Ik hoop dat jullie toch nog het beste van het leven kunnen maken, Els wilde dat toch zo hé. Als je haar overal mee naar toe neemt, zal ze het erg fijn vinden wanneer ze weer eens een gemeende lach op jullie gezicht zal zien, of misschien is die er reeds geweest.
Zo, ik zal nog wat verder studeren (heb drie herexamens)
Dikke kus en vele groeten, Ine
Naam: nadine
Email: finasa@skynet.be
Datum: 4 Juli 2002 - 12:28
dag familie van els,
wat gaat de tijd toch vlug voorbij,maar voor sommige dingen,is ofdat het gisteren gebeurde,met dit wil ik zeggen,is het alsof els,nog maar van gisteren weg is.
het was nog niet zo lang dat ik els mailtjes,toestuurde,maar het doet me zo raar,dat ik nu niets meer moet schrijven,ik beurde haar zo graag wat op,met wat simpele dingen te vertellen,maar nu moet ik het niet meer doen,nog dagelijks,denk ik aan haar terug,en vertel haar iedere morgen,in gedachten,een leuke anekdote.
hierbij wil ik nog eens aan alle familie,vrienden,en ook haar ouders en broers,een zonnetje laten schijnen,laat els voor altijd in onze gedachten zijn,en leef verder,met de mooiste herineringen,van jullie els,want,zij,is wel de slechtste,zij mocht en kon ook niet verder leven,hoe graag ze dat ook wou,wat hierna komt,ook al geloven we,weten we niet,en misschien,is dat wel zo moeilijk,om els af te staan.
heel veel genegenheid,en veel sterkte,voor in de moeilijke dagen,
nadine
Naam: Ann Davies
Email: angus_davies@amp.com.au
Datum: 27 Juni 2002 - 10:22
Wanneer je de ontelbare reakties leest, valt het op dat Els nog steeds een enorme invloed uitoefent op de mensen om haar heen. Altijd staan onze mooiste bloemen bij haar foto. Vorige week nog vroeg een vriendin om de tekst van haar doodsprentje te vertalen, waarop ze haar tranen niet kon bedwingen. En gisteren heb ik eindelijk de moed bijeengebracht om bloed te geven. De bloedbank van het Rode Kruis zit wereldwijd om bloed te smeken. De donatie duurt maar vijf minuutjes en de pijn van de naald is werkelijk maar van heel korte duur. Doe je mee?
Naam: martine van hooft
Email: martinephone@hotmail.com
Datum: 25 Juni 2002 - 12:58
Gister in de bibliotheek kwam ik het boek van Els tegen. 's Avonds ben ik erin begonnen en vandaag het ik het aan een stuk door uitgelezen.
Ik ben op internet gaan zoeken naar informatie over Els in de hoop dat het beter ging. Helaas moet ik nu lezen dat het niet zo is verlopen. Ik wil haar ouders en broertjes ontzettend veel sterkte wensen met het verlies van Els. Het boek heeft mij heel erg aangetrokken en geholpen bij het inleven in anderen voor mijn beroep als hulpverlener. Dus als laatste wil ik nog zeggen: Els, bedankt dat je dit met iedereen wilde delen. Ik weet zeker dat je zo veel anderen helpt!
Naam: tjar
Email: corazon_heart@hotmail.com
Datum: 22 Juni 2002 - 01:27
Ik heb natuurlijk veel gehoord over Els in de media. Waarom ik vandaag net sites van overleden kinderen bezoek, is omdat het kindje van mijn zus net vandaag elf maanden overleden is, en dat wakkert de herinnering natuurlijk nog meer aan dan andere dagen, hoewel elke dag een confrontatie is. Onze jongen mocht echter maar vierentwintig uurtjes bij ons verblijven... Ik heb hier echt een warme plek gevonden, en ga het zeker niet laten om nog eens langs te komen.
Ik wens jullie heel veel moed, en steun, en vergeet niet "wat op liefde gebouwd is, vergaat niet".
vele groetjes, tjar
Naam: neef van els, leo
Email: leo_rendier@hotmail.com
Datum: 15 Juni 2002 - 00:05
14 juni, het is nu exact 4 maand geleden. Het moet lukken, vandaag is het juist de verjaardag van ons moeder of tante Gonda zoals Els zou zeggen.
Eigenlijk is het nu al de 15de. Het is nu 2.00 uur in de morgen en ik kan de slaap moeilijk vatten. Zoals voorzien kwamen nonkel Jaak en tante Chantal naar ons thuis voor mijn moeder te feliciteren, maar ik had gedurende de hele dag het gevoel dat ook Els er bij ging zijn en dat kon natuurlijk niet.
Vandaag is eigenlijk een dag die ik liever niet beleefd had. Els heeft mij de hele tijd "bezig gehouden".
De laatste tijd denk ik weer zo veel aan haar. Tante Chantal kon haar verdriet weer goed verstoppen door wat "onnozel-grappig" te doen met ons, de neven en de rest van de familie (een sterke karaktereigenschap in deze familie), maar ik weet zeker dat ook zij dikwijls heeft gedacht dat er iemand ontbreekte.
Vandaag voel ik me echt niet al te best. Binnen twee dagen is het mijn beurt om de 25 kaarsen uit te blazen en mensen vragen me aldoor wat ik zou willen hebben voor m'n verjaardag en dan denk ik soms: "de Els". Ik zie er serieus tegenop om mij de zondag de gelukkige te gaan voelen omdat ik het voor het moment helemaal niet ben. Els, ik mis u enorm hard en zal nog veel aan u denken de komende dagen. Dikke kussen en bijzonder veel liefs van uw grote neef,
leo
Naam: anoniem
Email:
Datum: 14 Juni 2002 - 11:33
4 maanden geleden heb je ons verlaten... Het leven gaat terug zijn normale gang, alles gaat voort, iedereen leeft zijn leven verder alsof er niks gebeurd is. Maar er is wel iets gebeurd. En dat zal mij voor de rest van m`n leven bijblijven. Ik heb jou mogen kennen! En daar ben ik blij voor.
Bedankt
:-)
Naam: Tina
Email:
Datum: 7 Juni 2002 - 23:20
Hey,
Het is misschien al maanden later, maat toch denk ik nog regelmatig aan els.
Ik heb haar helemaal niet gekend, ik ben zelfs niet van de streek.
Maar dit interesseerd mij.
Ik lees graag artikelen van personen die goed over hun ziekte kunnen praten, de boeken lees ik ook graag.
Dit komt vooral doordat ik hierover ben beginnen nadenken nadat ik zelf iemand ken die kanker heeft gehad en terug is hervallen.
Ik stuur ook nu nog een boodschap om jullie steun te geven en te wensen want zoiets vergeet je niet op 1, 2, 3, zoiets kan je ook gewoon niet vergeten!
In ieder geval, ik weet dat Els van hierboven meekijkt en dat ze zo gesteund wordt voor de vele positieve boodschappen dat ze krijgt!!!!
groetjes en ook nu nog veel sterkte!!
Naam: Ine
Email: ineferret877@msn.com
Datum: 29 Mei 2002 - 15:41
Lieve ouders
Hier weer eens Ine. Ik vind het heel fijn om nog over Els te praten, zo blijft ze nog bij ons. Vragen jullie zich ook af hoe Els het maakt? Ik hoop zo dat het haar goed gaat. Ze is zo spontaan, lief, verstandig,... Mag ik eens iets vragen? Wat wilde Els later worden? Of heb je liever dat ik dat niet vraag? Ik zit ook in Menswetenschappen, het laatste jaar. En ik meen me te herinneren dat ze ooit vertelde wat haar ambitie was, maar ik ben het vergeten. Maar Els heeft toch voor de korte tijd dat ze bij jullie was heel intens geleefd hé. Misschien wel meer dan iemand die een hogere leeftijd heeft bereikt. Door haar te horen praten zou je steeds meer en meer van het leven genieten en gaan houden. Ze heeft zoveel kracht in zich en ze blijft maar optimistisch, zo sterk. Daarom ben ik er van overtuigd dat ze het goed maakt en dat ze nog op elk tijdstip van de dag aan de mensen denkt die haar dicht bij het hart liggen. Ik hoop zo voor jullie dat je ondanks alles toch kan blijven verder gaan, vechten tegen de pijn. Alhoewel, verdriet hebben is helemaal geen schande en het hoort erbij. Afscheid van iemand nemen valt steeds zwaar. Maar lieve Els is er toch nog hé, in héél veel harten, daar ben ik van overtuigd.
Lieve ouders, sterkte verder en wellicht tot een volgende e-mail!
Groeten Ine
(Bedankt voor de mail die je terug stuurde, heel attent van je, dat had Els dan waarschijnlijk mee van haar mama!)
Naam: Vanroose Marlies
Email: marliesvanroose@hotmail.com
Datum: 25 Mei 2002 - 13:56
beste familie,
ik ben een meisje van 14 jaar.
in een van onze godsdienstlessen hebben we de reportage gezien van Jambers over Els.
heel onze klas was er stil van, sommigen moesten zelfs hun tranen bedwingen. ikzelf heb het ook heel moeilijk met de dood want een van mijn kennissen is ook overleden aan leukemie.
dat heb ik nog niet helemaal verwerkt en dat komt allemaal weer op nadat ik die reportage gezien heb.
'k wens jullie allemaal veel sterkte toe!!!!!
liefs marlies
Pagina [ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 ]
Vul dit formulier in om zelf je reactie te plaatsen...