Naam: julienne
Email: luc.poelmans@pandora.be
Datum: 30 December 2003 - 21:15
lieve Els,
ik heb je reportage gezien op Jambers,ik was heel ontroerd toen ik zag hoe moedig en dapper je was.
ik ben zelf moeder van twee engeltjes en ik ben overtuigd dat jullie samen daarboven naar ons toe kijken.
Dit gedicht wilde ik je niet onthouden:
Een heel zacht warm briesje
blaast zachtjes over mijn huid
Ik zie drie prachtige engeltjes
als ik mijn ogen sluit
Eeuwig en altijd
jullie warmte om mij heen
jullie zijn mijn lieve kindjes
laten mij nooit alleen
Als ik jullie mis
of even aan jullie wil denken
Dan sluit ik mijn ogen
om even bij te tanken
Ik mis jullie in het leven
en dat doet altijd pijn
Maar dan sluit ik even mijn ogen
en jullie briesje voelt dan fijn
Jurgen,Tyra ,Els jullie naam
Een naam die leeft voor mij
en verbindt ons voor altijd
Jullie en mij.
liefs julienne
http://members.lycos.nl/timcoanita
Naam: Van Parys Sofie
Email: fieke_vanparys@hotmail.com
Datum: 30 December 2003 - 19:53
Els,
ik ben net klaar met je twee dagboeken uit te lezen, ik bewonder je echt waar!! Hoe jij gevochten hebt, wat je hebt doorstaan en toch steeds weer die lieve glimlach op je gezicht!
Zoals jij bestaat er maar één en ik weet dat je van daarboven over ons allemaal waakt.
Aan de familie van Els wens ik veel sterkte in deze toch wat moeilijke periode met de feestdagen.
vele groeten Sofie
Naam: Ann Van Yperzeele
Email: koekiemonster113@hotmail.com
Datum: 26 December 2003 - 13:08
lieve Els
onlangs was je op tv terug bij Jambers
ik kreeg er koude rillingen van te weten dat jij jouw strijd al bijna twee jaar geleden gestreden hebt
maar tegelijk gaf het mij een warm gevoel te weten dat je nooit zal vergeten worden
Els-Smiley is een prachtig initiatief, waar ik heel veel bewondering voor heb en ik hoop dat het een gigantisch succes wordt, naar jouw moed en optimisme genoemd.
Door jou en alle lieve mensen die de Els-Smiley hebben opgericht ( in eerste plaats zeker je ouders,je broers en Hans) worden er zoveel zieke kinderen gelukkig
Ik hoop in de toekomst eens naar een benefietconcert te komen van jou lieve Els en jou samen met al die mensen die je lief hebben te herdenken
want jou vergeten kan niemand
Naam: Lynn V.
Email: lililindalili@pandora.be
Datum: 23 December 2003 - 23:11
Aan allen die Els een warm hart toedragen, aan haar familie en vrienden,
Zelf ben ik kankerpatiente, dus ik weet hoe moedig Els haar ziekte heeft gedragen, ik leerde Els kennen via het tv programma Jambers.
Ik heb de dagboeken nog niet gelezen, omdat ik zelf heel emotioneel word als ik lees hoe iemand moet vechten tegen die vreselijke ziekte...maar Els was zo moedig, en het lezen van alles hier op deze site doet me besluiten om de twee dagboeken te kopen en ook te lezen.
Jouw verhaal lieve Els, zal mij en de vele kankerpatienten moed geven, om te vechten, zoals jij hebt gedaan.
Aan je familie hier kan ik enkel zeggen, dat ik een enorme bewondering heb voor wat jullie nu doen, Els zou vast heel fier zijn om te weten op de vzw smiley.
Ga zo door, lieve mensen, ik vind het fantastisch wat jullie doen, en ik hoop dat jullie die moed en die kracht nog heel veel jaren mogen hebben....vele kinderen zullen jullie dankbaar zijn... en vooral Els...een meisje uit duizend... die ik enorm bewonder,samen met de vele kankerpatienten ...
Bedankt om mijn mailke te lezen, ik zal je boeken lezen Els, ik vergeet je nooit, moedig meisje...
Liefs en tot ziens, Lynn
Naam: Evelyne
Email: Evelyne500@hotmail.com
Datum: 21 December 2003 - 11:11
Dag lieve Els,
Els,ik veronderstel,dat je heel gelukkig bent, waarje nu zijt....
De benifitnamiddag van zondag 19 december 2004 die was ingericht als eerbetoon aan alle overleden kinderen was prachtig, emotioneel en ontroerend en ook Hans had een prachtige C.D. opgenomen, die verkocht werd ten voordele van je VZW.
Ik hoop dat er ook veel mensen naar de uitzending van "Jambers" hebben gezien en dat ze in deze "KERSTPERIODE " misschien nog een kleine bijdrage willen storten, zodat de VZW Els-Smiley tegen Nieuwjaar nog een laptop kan overhandigen aan de kliniek om enkel kankerpatientjes Gelukkig te maken, zodat ze met de laptop de buitenwereld kunnen bereiken...
Dan is de start van 2004 goed..!
Groetjes aan al je vriendinnen, die samen bij jou zijn...
Naam: Chris
Email: Krisje53@hotmail.com
Datum: 18 December 2003 - 14:41
Voor Chantal...moeder van Els...mogen er vele 'lotgenoten' aan je zij staan deze tijd van het jaar en mag dit een klein hulde betoon aan Els zijn....
Het is bijna Kerst en ik bleef even stilstaan...niet de ster....
Gisterenavond keek ik weer naar �Pluk de dag� een programma van TV1, met Ilse Van Hoecke...te gek, zo gemoedelijk zij met mensen kan omgaan en simpel weg praat over de meeste uiteenlopende dingen en vooral ook een luisterend oor heeft voor iedereen, een geweldig iemand die Ilse!
Zij ging op pad met vier visueel gehandicapten, die een onvergetelijke dag beleefden, elk op hun gevoel...in een speedboot eens even sturen en het gaspedaal even indrukken, een klinkende knuffel krijgen van een zeehond in de dierentuin een gevoel apart en dan even niet alledaags gaan eten op zijn Japans en dan een afsluiter van formaat een rendez-vous met Bach in de kathedraal!
De gesprekken waren �net� iets anders dan gewoonlijk en er bleef dan ook iets van hangen in mijn achterhoofd net zoals een refrein van een liedje dat je enige tijd mee kunt dragen en zelfs neuriën....maar hier ging het niet om...
Een lieve dame had het over �lotgenoten� hoe belangrijk die wel waren, met wie je een gesprek kon hebben en even samen problemen probeert aan te pakken, hoe je op deze wijze sociaal contact kan hebben zodat men zich niet alleen hoeft te voelen met je handicap.
Een heer had het even over te leven met je mogelijkheden en leren te genieten van kleine dingen in deze wereld, even stilstaan bij dit moois waar anderen aan voorbijgaan....
Denk dan zelf even terug hoe fijn het was op een forum te komen en kennis te maken met �lotgenoten� in éénzelfde situatie met problemen, over belevenissen van aller aard te kunnen praten zonder dat je ook maar één ongemakkelijk gevoel krijgt om even je hart te luchten...als je even de pedalen kwijt was....
Toch mooie gebaren allemaal �lotgenoten� die voor elkaar in de bres springen en je even weer een duwtje in de rug geven om weer vooruit te gaan....het is soms moeilijk vooruit te komen!
Maar ginder....komt Janneke, Sylvia, Erna, Ano, Marlies, Fransje, Myriam, Jolanda, Tanja, Bianca of Marie en Hettij of Paul eraan.....en nog zo vele andere lotgenoten die je een �hart onder de riem steken� en je telkens weer uit dat �putje� halen....
Ik kijk ook even terug naar onze schrijfsters van het jaar 2003, die toch een zeer belangrijke bijdrage leverden om aan Chronische Inflammatoire Bindweefselziekten meer open- en bekendheid te geven...wie waren zij...onze Nele Caeyers schreef het geweldig boek �Huilende wolven� Leven met Lupus, de tweede druk ligt inmiddels weer in de boekhandel, onze Frieda met haar vervolgverhaal op de site van de CIB-liga, een aangrijpende verhaal vol emoties en waarheden en dan onze gedichtenschrijfster Diane Thora, die een schitterend gedichtenbundel uitgaf....
Ook mijn gedachten gaan even terug naar de zomer van 2003, waar een dappere Louise �mijn verhaal� op 310703 spontaan neergepend heeft! Hoe zou het zijn met haar? Misschien komt ze ons straks wel even terug begroeten op ons �familieforum� voor groot en klein.
Even kort geleden Manuela, moeder van een dochtertje met M.C.T.D. die zo graag contact zou willen met ouders die in éénzelfde situatie verkeren om dit even bespreekbaar te kunnen maken en zo elkaar steun zouden kunnen geven in moeilijke tijden, hopelijk vond zij die ouders nu...of niet?
Vanmorgen zag ik in de krant een artikel staan en bleef weer even stilstaan bij dit...
Els Rainson, de achttienjarige leukemiepatiënte die overleed op Valentijnsdag 2002, die haar dagboeken naliet...Chantal, de moeder van Els richtte de �vzw Els-Smiley� op voor jonge patiëntjes en hun ouders om hun te helpen in een moeilijk verwerkingsproces in deze problematiek!
Even een passage van het artikel
�Soms zie ik mensen denken : �Is die daar nu nog mee bezig! Met �lotgenoten� kan ik vrijuit praten over mijn overleden dochter� Over het verwerkingsproces...veel mensen weten niet goed hoe ze moeten praten over je verdriet. Bij �lotgenoten� gaat dat vanzelf. Het is erg belangrijk om te mogen en kunnen blijven praten over je kind. Dat helpt bij het verwerkingsproces.....
Gewoon om te zeggen dat de forums voor �lotgenoten� heel wat betekenen in de strijd tegen onze diverse uiteenlopende ziekten aller aard en onze emoties waar wij leren mee omgaan, een chronische ziekte leren een plaats te geven in ons bestaan, ik denk dat wij met ons allen blij zijn met ons CIB- en NVLE-forum!
Zij die een beetje drempelvrees hebben, wees niet bang, wij zijn één groot familie geheel geworden en hier ontstaan mooie vriendschappen en ben je nooit alleen....
Bij deze wil ik mijn verhaal besluiten met jullie allen een zeer prettige kerst en aangename eindejaarsdagen en een �pijnvrij� en voorspoedig 2004 te wensen!
Met hartelijke groeten Chris
Naam: Ollivier Ann
Email: dorien.haak@skynet.be
Datum: 15 December 2003 - 19:33
Lieve Els,
Bedankt lieve Els ook aan je mama ,je papa, Hans en ....
Het was gisteren een prachtige avond. Hans heeft zijn best gedaan. Hij heeft niet alleen een mooie stem maar ook een gouden hart, echt waar.
Ik heb gisteren een mooie ruiker bloemen gekregen van je lieve mama om bij Dorien te zetten. Wil je het haar vertellen?
Ook de single Cd die opgedragen is aan jou lieve Els, is ook opgedragen aan Dorien, Annelies en Isabelle. Dat vind ik heel lief en ontroerend.
Waar je ook bent draag zorg voor mekaar en doe daar vele groetjes.
Ann
Naam: Veerle
Email:
Datum: 15 December 2003 - 11:16
Gisteren,
prachtig initiatief
prachtig uitgewerkt
ik heb er ongeloofelijk van genoten!
Naam: Laura en Ronald
Email: laura_van_de_loo@hotmail.com
Datum: 15 December 2003 - 06:08
Lieve mensen! Wat zat het benefit concert goed in elkaar en wat was het adembenemend mooi en wat een heerlijke onderneming! Voor kinderen in het ziekenhuis is het inderdaad erg belangrijk dat ze kunnen blijven communiceren! En ik spreek uit ervaring! Ga zo door! Jullie zijn geweldig!
Heel veel liefs ! Laura en Ronald ( uit Nederland)
Naam: fam.Smets-Verreudt
Email: janannemie@hotmail.com
Datum: 13 December 2003 - 12:47
beste familie,
We kunnen morgen, spijtig genoeg, niet op het optreden zijn. Toch willen we jullie een deugddoende, hartverwarmende avond toewensen, met heel veel vrienden die jullie steunen in het verwerkingsproces, maar ook in jullie dromen om de herinneringen aan Els om te zetten in concrete plannen om andere lotgenoten te helpen.
We hopen dat de lichtgloed van solidariteit jullie de moed en kracht zullen geven om het initiatief van Els, en jullie, verder te zetten...
Van harte...
Naam: marianne
Email: duvelmar@hotmail.com
Datum: 12 December 2003 - 21:29
ik heb net allebei de boeken gelezen en de tranen lopen over mijn wangen. Wat eenverhaal en wat een strijd.. Ik heb zoveel respect voor jullie allemaal... ik ben er nog heel erg van onder de indruk en besef dat ik, met al mijn ziektes, een mazzelaar ben...
sterkte en heel veel liefs marianne
Naam: Anoniem
Email: Anoniem
Datum: 1 December 2003 - 14:53
Hei Els,
Kei tof dat je ouders,familie en vrienden de boodschap die je door je dagboek wilde brengen verder uitdragen.
Het benefietconcert ziet er alvast heel tof uit,ik kom alvast om juliie te steunen en hopelijk volgen heel veel mensen mijn voorbeeld want met deze opbrengst wordt daadwerkelijk kinderen geholpen. Een smiley toveren op gezichten dat doe je Els.
Ik wens jullie alvast heel veel succes.
Naam: hannes elvira
Email: fambastiaens@pandora.be
Datum: 26 November 2003 - 17:30
Mijn zoontje Dennis heeft met Celin het zusje van
Annelies de ziekenhuisvriendin van Els in de kleuterklas gezeten, zo wist ik dan ook vrij vroeg dat Annelies ziek was en heb ik van op afstand alles een beetje gevolgd. Toen ik vernomen had dat er een reportage over Els bij Jambers ging komen en dar er een boek ging verschijnen waarin Els haar ervaringen neerschreef heb ik dadelijk gedacht dat ik dat wel wou zien en lezen al was het maar om beter te kunnen begrijpen wat er in de mensen omgaat. DE reportage heb ik gezien. Het boek heb ik niet dadelijk gelezen ik kon het niet omdat ik Annelies te goed kende van bij hen te komen.
Uiteindelijk is het er dan toch van gekomen, ik ben geen echte lezer maar ik heb nu de 2boeken gelezen nog nooit zo vlug een boek uitgelezen als de dezen ik heb zoals waarschijnlijk nog vele andere meermaals een traan moeten wegpinken maar ik heb grote bewondering voor haar en haar famile, net zoals ik bewondering heb voor Annelies en haar familie naar haar begrafenis ben ik geweest en haar familie heb ik mijn medeleven kunnen betuigen, maar nu wil ik langs eze weg ook mijn medeleven betuigen aan de familie van Els en ik weet uit ervaring dat het daar nooit te laat voor is
Naam: Bram op de beeck
Email: ikstinkheelhard@hotmail.com
Datum: 25 November 2003 - 17:56
Wij hebben met nederlands een stukje gelezen uit je twee dagboeken. Ik had een ietwat negatieve houding tegenover het boek omdat ik vond dat zoiets alleen voor de ouders en familieloeden envrienden bestemt is en dat zoiets wordt opgefokt door de media. Mijn leraar nederlands ( de klastitularis van Els in het 5de jaar) meneer Verbeecke rade mij dan aan om hier is een kijkje te nemen en ik moet zeggen dat mijn mening veranderd is. Ik merk hier dat veel mensen steun uit de boeken halen en dat het dan toch allemaal wel zin heeft om te vechten tegen hun ziekte.
Bram
Naam: Eline
Email: elinemoustie@hotmail.com
Datum: 21 November 2003 - 17:25
Els,
ik wil je bedanken voor die twee fantastische boeken die je geschreven hebt! Nu begrijp ik niet iets beter wat Thomas moet meemaken. Bij hem werd begin november acute leukemie vastgesteld! Zal hem zeker en vast eens aanraden (als de tijd er rijp voor is) om je boeken te lezen!
Heel veel sterkte aan de familie en vrienden van Els, aan iedereen die haar gekend heeft! Weet dat ze een fantasitsche steun voor velen is!
Groetekes
Eline
Naam: Sanne
Email: rvanvoorsten@hotmail.com
Datum: 19 November 2003 - 19:18
Lieve Els
waar ben je
Lieve Els
waar ben je, waar ben je
kom op loop door die deur naar binnen
komop nou loop naar binnen
loop ons leven weer in
we missen je
Els waar ben je?
Els waar ben je?
waar ben je?
we missen je ontzettend!
Naam: Iris
Email: Tante_irisje@hotmail.com
Datum: 19 November 2003 - 16:00
Beste ouder,Broers,Familieleden van Els.
Een aantal weken geleden werd bij mijn Tante zegger ook leukemie geconfranteerd.
Ik ben begonnen te lezenm te het dagboek van els ik heb het eerste uit en begin nu met hel 2e deel.
Ik vindt het heel erg en als ik het lees dan denk ik het is haar overkomen het kan ook bij mijn tante zegger zo gaan hij hefet ook Acute Lymfatische Leukemie!
Ik wil jullie echt steunen het zal nog steeds moeilijk zijn dat ze is overleden maar ik steun jullie echt voledig en ik snap hoe jullie je voelen!
Iris
Naam: Peter Verbruggen
Email: p.verbruggen@pi.be
Datum: 14 November 2003 - 18:41
Beste familie en vrienden van Els. Afgelopen jaar brachten we met de Molse cultuurraad een bedrag van ruim 500.000 frank (12.500 euro) samen voor Kom op tegen kanker. In ons maandblad van november 2003 droeg ik het voorwoord op aan Els. Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik het hier nog eens meegeef - Peter.
Els
Het was een dinsdagmiddag, ergens begin december, nu twee jaar geleden. Het kan aan mijn verbeelding liggen, maar ik denk niet dat ik ooit eerder � of sindsdien � een jong meisje zo jubelend de telefoon heb horen opnemen.
Ik belde met het petje van journalist op. Het Laatste Nieuws. Je was net door een panel van 800 lezers gekozen tot één van de 100 Belgen van het Jaar en zoals de eindejaarstraditie dat dan wil, drong er zich een gesprekje op. Door de telefoon, want er wachtten nog 4 andere interviews, en tijd om naar Mechelen te rijden had ik niet. Helaas.
�t Was een zwaar jaar geweest zei je. Eerst de hoop dat je eindelijk van het monster dat in je lichaam wroette vanaf was. En dan opnieuw het koude besef dat de strijd nog niet gestreden was. De chemo van de laatste kans, noemde je zelf je behandeling.
Toekomstplannen had je nog genoeg. Naar school gaan was opnieuw een zware last voor je geworden. Niet omdat je tegen de lessen opzag, integendeel. Je zou naar school zwéven, mocht je gekund hebben. Maar je lichaam was niet sterk genoeg. Te snel vermoeid. Een te groot verschil tussen de witte en rode bloedlichaampjes.
Later, binnen een jaar of vier, vijf, zou je leven pas echt beginnen. Je zou dan een prille twintiger zijn en met wat geluk een eigen klasje hebben. Zelf les geven aan je kindjes die met grote oren luisteren naar de verhalen van Juf Els, stel je voor.
Je had er het talent voor, Els. De manier waarop je door het leven stapte � ondanks alle denkbare en ondenkbare tegenslagen � de vrolijkheid in je stem, je rotsvaste overtuiging dat de storm na deze �chemo van de laatste kans� eindelijk zou gaan liggen. Iemand die zo sterk in haar schoenen staat, krijgt zelfs de moeilijkste klas aan het luisteren. Iemand die met een paar woorden duizenden lezers recht naar de keel grijpt, kan niet anders dan een grote toekomst hebben.
Hoe lang hebben we gebeld? Een kwartiertje, hooguit. Je hebt je nog geëxcuseerd omdat ma�s stofzuiger zoveel lawaai maakte. Of was het maar tien minuten misschien? Hoe dan ook, ze zijn me wel blijven achtervolgen. Tot vandaag. Misschien wel de rest van m�n leven. Soms, Els, � heel soms � ontmoet je iemand die op een paar minuten tijd een blijvende afdruk achterlaat op je ziel.
Ik heb je niet meer gebeld sindsdien. Ik wou wel, maar ik deed het niet. De drukte van de feestdagen, weet je wel. Bestaat er een goedkoper excuus?
Op 14 februari, straks twee jaar geleden, ben je gestorven. Meneertje Dobbelsteen had dan toch het laatste woord gekregen. De teerling was geworpen, maar hij belandde op de verkeerde kant.
Wie het verwonderlijk vindt dat we met de Cultuurraad zoveel moeite gedaan hebben om een grote check te kunnen schenken aan Kom op tegen kanker, heeft je niet gekend.
Ik wel.
En het genoegen was geheel aan mijn kant, Els.
Opgedragen aan Els Rainson (1984 - 2002), auteur �Leukemiekes�, www.leukemiekes.be
Peter Verbruggen
Voorzitter Molse Culturele Raad
Naam: joke
Email: lybaertjoke@hotmail.com
Datum: 13 November 2003 - 10:27
Ik ben 14 jaar en zit in BIM-SEM en ik wou even iets zeggen.
Vlak na het eerste dagboek was uitgekomen las ik het. Ik las het in één ruk uit, als je mijn tranen mag wegdenken.
Op 14 februari 2002 was ik op kamp en toen ik thuiskwam was het eerste wat ik hoorde dat Els overleden was.
's Avonds en vele avonden daarna dacht ik na ( mijn oma is gestorven voor mijn geboorte) en ik praatte tegen mijn oma EN tegen Els. Waar zij haar levenskracht vandaan haalde dat wist ik niet maar het heeft me veel gedaan.
Door tegen haar te praten, besefte ik des te meer dat ook ik iets van mijn leven wil maken voor het te laat is.
Nu heb ik zonet het tweede dagboek gelezen en ik wou gewoon even zeggen dat ze veel mensen aan het denken heeft gezet, ook veel leeftijdsgenoten van mij, ik wil gewoon zeggen dat ik het heel erg vind en dat ook jullie iets prachtigs van je leven gemaakt hebben.
Dank je wel!
joke
Naam: Bernadette
Email: bernadettedeclerck@hotmail.com
Datum: 7 November 2003 - 17:54
Ik heb het tweede dagboek van Els gelezen en heb net Leukemie-kes besteld.
Ikzelf heb al een aantal jaren last van slepende vermoeidheid, maar als ik lees wat Els doorstaan heeft, ben ik beschaamd dat ik soms loop te zeuren over mijn kwaal. Ik wil ook mijn medeleven betuigen aan de familie van Els.
Veel sterkte, Bernadette.
Pagina [ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 ]
Vul dit formulier in om zelf je reactie te plaatsen...